Bir gezi yazısı: Türk ve İslam Eserleri Müzesi

Bugün sizlere çoğumuzun tarih ödevi amacıyla gidip fotoğraf çektirip geldiği ama ordaki eserlerin değerinin farkına bile varmadığı bir müzeden; Türk ve İslam Eserleri Müzesinden bahsedeceğim.


Öncelikle size biraz müzenin tarihinden bahsedeceğim. 

Türk ve İslam Eserleri müzesi, Türk ve İslam eserlerini topluca kapsayan ilk müze ve aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu Döneminde açılan son müze olma özelliğini gösteriyor. 

Mimar Sinanın en önemli yapılarından biri olan Süleymaniye Camii Külliyesi içinde yer alan imaret binasında, 1914 tarihinde ziyarete açılmıştır.Müzenin kurulmasına neden olan en büyük etken bazı eserlerin bulundukları cami, mescit ve tekkelerden çalınmış olmasıdır. Bu durum karşısında Müze-i Hümayun Müdürü Osman hamdi bey bir komisyon kurmuş ve tüm eserler tek çatı altında toplanarak Evkaf-ı İslamiye Müzesi (İslam Vakıfları Müzesi) kurulmuştur. 

Cumhuriyetin ilanından sonra, Türk Ve İslam Eserleri Müzesi adını alan müze, 1983 yılında Süleymaniye imaret binasından bugün içinde bulunduğu İbrahim Paşa Sarayı'na taşınmıştır. 


Ben bu müzeye ilk olarak 2018 yılında okul gezisi amacıyla gitmiştim. Müzenin her köşesindeki ayrıntıyı bize anlatan hocamız sayesinde müzeye büyük bir heyecanla gezdim. Orda gördüğümüz objeler, ev eşyaları o kadar çok dikkatimi çekmişti ki müzeye nasıl girip nasıl çıktığımızı anlayamadım. 








Müzede, islamiyet dünyasının nadir sanat eserleri olan el yazmaları, cam eşyalar, toprak kaplar ve seramik objelerin sergilendiği yer özellikle çok etkileyici ve mükemmeldi benim için. 



Müzede bulunan el yazması kuran-ı kerimlerin çok ince detaylar ile yazılması ve bu kadar yıl boyunca kalmalarına rağmen hala okunabilir olması da ilgimi çekti açıkçası. 



Müzenin bir diğer kısmında ise 8.- 9. 
Yüzyıl el işi türk halıları yer alıyor. Bu halılar günümüz halılarından bayağı bir farklı (tabi sadece gördüğüm kadarıyla söylüyorum çünkü halılara ellememize izin verilmedi.) O koskoca halıların makine kullanılmadan yapılması da ayrı bir olay. Tüm ilmekler tek tek atılmış ve uzun süre sonra halıya dönüşmüş, muhteşem bir şey. 





(İlk fotoğraf hariç tüm fotoğrafların çekimi bana aittir.)


Tuğba Erdoğan

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kitap eleştirisi: Şeker Portakalı

Resim
Bu bloğum da başlıktan da anlaşılacağı üzere kitapda acı gerçeklerin yansıtılması nedeniyle son yıllarda gündeme düşen ve  çok sevilerek  okunan şeker portakalı kitabının eleştirisini yapacağım. Ancak öncelikle kitabı okumayanlar için kitap hakkında kısa bilgiler vereceğim.  Benim okuduğum 112. baskı olan kitap Ben bu kitabı gündeme düşmeden çok önce 6. sınıfta türkçe ödevimi yapmak için okumuştum ve ilk okuduğumda çok da beğenmemiştim. sanırım yaşım küçük olduğu için bazı şeyleri iyi kavrayamamıştım ama daha sonra 8. Sınıfda tekrar okuduğumda çok güzel ve anlamlı bir kitap olduğunu anlamıştım. Aslında kitabı sevmemi sağlayan bir diğer özelliği ise yazarın yazım tarzıydı. Günlük sade ve anlaşılır bir dil kullanması çocuğun içinde yaşadığı duyguları çok iyi ifade etmesi âdeta beni kitabın ve kurgunun içine çekiyordu.  Aslında kitap bir serinin ilk kitabıdır. Güneşi uyandıralım ve Delifişek serinin devamıdır. (Ben bu seri olma olayını kitap gündeme düşünce öğrendiğim için serinin diğer ...
Devamı

Bilmece

Resim
Altı tahta üstü tahta Içinde bir kara softa Alçacık tepe  Çıngıraklı küpe  Inim inim inler Bin kişi dinler  Ak koyun akıştı Suya indi bakıştı  Şekere benzer tadı yok  Gökte uçar kanadı yok Üstü cayır biçilir  Altı çeşme içilir Pulları var gelin değil  Suda bulunur kayıp değil  Avuçta kayar sabun değil  Bilemezsin karşımda eğil  Yedi delikli tokmak  Bunu bilmeyen ahmak  Allah yapar yapısını  Bıçak açar kapısını  Karşıdan baktım dağ gibi Yanına vardım yağ gibi  Etekleri zil çalar  Kendi güllü bağ gibi  Gelişi aslan gibi Duruşu sultan gibi  Yayılır hasır gibi Sürünür esir gibi  Duruşu ömür gözleri kömür  Soğuk dondurur, sıcak öldürür Cevaplar için bloğu takipte kalın 
Devamı

Yanlızlık (Deneme)

Resim
Yanlızlık kimine göre kötü bir huy olarak algılansa da ben arada sırada yanlız kalmanın hem insanın kendisine hem de çevresindeki insanlara yaralı olacağını düşünenlerdenim. Hayatımızdaki bazı sıkıntılar, stresler ve başarısızlıklar zamanla biz insanları sinirli ve asabi yapabilir. Sonuçta insanın belirli bir olayları kaldırma gücü vardır. Ve bu kaldırma gücü bazı olumsuz olaylar yüzünden biter. İşte o gücün bittiği an hemen herkesten uzak, sakin ve sessiz bir yere gidip yanlız kalmak, kafamızı toparlamak gerekir. Belki çoğunuz yanlız kalmak iyi değildir, üzüntüler paylaşıldıkça azalır diyecek ama olaya farklı bir yönden daha bakın. Ya üzüntünüzü, stres kaynağınızı bir başkasına anlattığınızda o kişi de üzülür ve bu üzüntüsünü başkasına anlatırsa ne olur? Bir dönme dolaba binmiş gibi oluruz, herkes başladığı noktaya yani üzüntülü zamanlarına geri döner. Halbuki biz üzüntümüz, steresimiz azalsın diye paylaşmıştık, ne oldu? Herkes üzüldü. Gelin olaya bir başka pencereden daha bakalım. E...
Devamı