Karlı Bir Gün Hikayesi

Uzun zamandır kitap okumuyordum. Gün içinde sadece uyumak ve müzik dinlemek istiyordum. Aklıma uzun zaman önce aldığım ama bir türlü bitiremediğim kitap geldi. Bir heyecanla okumaya başladım. Kar taneleri de bana eşlik ediyordu. Kar o kadar güzel ve düzenli yağıyordu ki kitabın büyüsünden beni çekti. Kitabımı yatağa fırlatıp pencereye daha da yaklaştım. Bir süre kar tanelerinin eşsiz dansını seyrettim.


O sırada küçük bir çocuk dikkatimi çekti. Bu havada yazlık giysilerle dışarıda ne işi vardı? Etrafına o kadar masum bakıyordu ki anlatamam. Üşüyordu belliydi büyük ihtimalle karnı da açtı.
Koşarak mutfağa doğru gittim. Koskocaman bir ekmekten sandviç hazırladım ve koşarak eski eşyalarımızı sağladığımız odaya çıktım. Bana küçük gelen kıyafetlerimi bir poşete koydum. Farkettim de bütün kıyafetlerim yeniydi. Aralarında bir tane bile yırtık yoktu, oysa kardeşim bu kıyafetleri, bunlar eski ben bunları giymem diyerek fırlatmıştı. Ama şu an bunları düşünmek için zaman yoktu. Küçük çocuk her kar tanesi düştüğünde daha da üşüyor ve titriyordu
Odama gidip montumu giydim. Sonra hazırladığım sandviçi ve kıyafetleri büyük bir poşete koyup dışarı çıktım. Çocuk hala olduğu yerde masum masum oturuyordu. Elimdekileri görünce heyecanlandı ve bana doğru gelmeye başladı. Yanıma gelince elimdekileri ona doğru uzattım ama hemen almadı biraz utanmıştı sanki. Bir süre poşete ve bana baktıktan sonra teşekkür etti. Çocuğu utandırmamak için fazla konuşmadan eve doğru yürüdüm.


Odama gidip kar tanelerini izlerken düşündüm de; Ne kadar da garip değil mi? Kimimizin eski, giymem dediği kıyafetleri bazıları dört gözle bekliyor. Kimimizin her gün yemekten bıktığı sandviç için bazılarımız can atıyor.
Hayat gerçekten garip ya da hayat garip değil. Garip olan insanların davranışları...

Tuğba Erdoğan

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kitap eleştirisi: Şeker Portakalı

Resim
Bu bloğum da başlıktan da anlaşılacağı üzere kitapda acı gerçeklerin yansıtılması nedeniyle son yıllarda gündeme düşen ve  çok sevilerek  okunan şeker portakalı kitabının eleştirisini yapacağım. Ancak öncelikle kitabı okumayanlar için kitap hakkında kısa bilgiler vereceğim.  Benim okuduğum 112. baskı olan kitap Ben bu kitabı gündeme düşmeden çok önce 6. sınıfta türkçe ödevimi yapmak için okumuştum ve ilk okuduğumda çok da beğenmemiştim. sanırım yaşım küçük olduğu için bazı şeyleri iyi kavrayamamıştım ama daha sonra 8. Sınıfda tekrar okuduğumda çok güzel ve anlamlı bir kitap olduğunu anlamıştım. Aslında kitabı sevmemi sağlayan bir diğer özelliği ise yazarın yazım tarzıydı. Günlük sade ve anlaşılır bir dil kullanması çocuğun içinde yaşadığı duyguları çok iyi ifade etmesi âdeta beni kitabın ve kurgunun içine çekiyordu.  Aslında kitap bir serinin ilk kitabıdır. Güneşi uyandıralım ve Delifişek serinin devamıdır. (Ben bu seri olma olayını kitap gündeme düşünce öğrendiğim için serinin diğer ...
Devamı

Bilmece

Resim
Altı tahta üstü tahta Içinde bir kara softa Alçacık tepe  Çıngıraklı küpe  Inim inim inler Bin kişi dinler  Ak koyun akıştı Suya indi bakıştı  Şekere benzer tadı yok  Gökte uçar kanadı yok Üstü cayır biçilir  Altı çeşme içilir Pulları var gelin değil  Suda bulunur kayıp değil  Avuçta kayar sabun değil  Bilemezsin karşımda eğil  Yedi delikli tokmak  Bunu bilmeyen ahmak  Allah yapar yapısını  Bıçak açar kapısını  Karşıdan baktım dağ gibi Yanına vardım yağ gibi  Etekleri zil çalar  Kendi güllü bağ gibi  Gelişi aslan gibi Duruşu sultan gibi  Yayılır hasır gibi Sürünür esir gibi  Duruşu ömür gözleri kömür  Soğuk dondurur, sıcak öldürür Cevaplar için bloğu takipte kalın 
Devamı

Yanlızlık (Deneme)

Resim
Yanlızlık kimine göre kötü bir huy olarak algılansa da ben arada sırada yanlız kalmanın hem insanın kendisine hem de çevresindeki insanlara yaralı olacağını düşünenlerdenim. Hayatımızdaki bazı sıkıntılar, stresler ve başarısızlıklar zamanla biz insanları sinirli ve asabi yapabilir. Sonuçta insanın belirli bir olayları kaldırma gücü vardır. Ve bu kaldırma gücü bazı olumsuz olaylar yüzünden biter. İşte o gücün bittiği an hemen herkesten uzak, sakin ve sessiz bir yere gidip yanlız kalmak, kafamızı toparlamak gerekir. Belki çoğunuz yanlız kalmak iyi değildir, üzüntüler paylaşıldıkça azalır diyecek ama olaya farklı bir yönden daha bakın. Ya üzüntünüzü, stres kaynağınızı bir başkasına anlattığınızda o kişi de üzülür ve bu üzüntüsünü başkasına anlatırsa ne olur? Bir dönme dolaba binmiş gibi oluruz, herkes başladığı noktaya yani üzüntülü zamanlarına geri döner. Halbuki biz üzüntümüz, steresimiz azalsın diye paylaşmıştık, ne oldu? Herkes üzüldü. Gelin olaya bir başka pencereden daha bakalım. E...
Devamı